حجت الاسلام مازنی:
اگر عاشورا نبود، میراث انبیاو ائمه نابود شده بود
به گزارش پارلمان ایران دات كام نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینكه اگر عاشورا نبود، میراث همه انبیا، پیامبر اسلام (ص) و ائمه (ع) نابود شده بود، اظهار داشت: امام حسین(ع) با قیام خود میراث گذشتگان را احیا كرد و از مرگ نجات داد و استمرار این میراث را تضمین نمود.
به گزارش پارلمان ایران دات كام به نقل از ایسنا، حجت الاسلام و المسلمین احمد مازنی در مراسم عزاداری محرم در هیات فاطمه الزهرای تهران كه در كانون توحید برگزار شد، با طرح این سوال كه رمز این ماندگاری چیست، اظهار داشت: عوامل مختلفی سبب شده عاشورا از ۱۳۸۰ سال قبل باقی بماند. یكی از علل عمق فاجعه و جنایت جنگی از لحاظ تراژیك است كه در آنجا نسبت به همه شامل زنان، كودكان و مردان وجود داشته و از آب هم مضایقه شده است. اما وقتی تاریخ را مطالعه می نماییم می بینیم جنایات جنگی فجیع تر از عاشورا هم اتفاق افتاده، است كه نمونه آن جنگ جهانی اول، نسل كشی ارامنه، نسل كشی یونانیان و نسل كشی های كردهای علوی و جنگ جهانی دوم است.
این نماینده مجلس خاطرنشان كرد: روی هدف قیام اباعبدالله الحسین هم خیلی تاكید شده، در اینكه هدف ها بلند و بزرگ بوده و نگاه اصلاح طلبانه ای كه امام به جامعه داشته و رفتاری كه در برخورد با دشمن و مردم داشته، شكی نیست. حق طلبی، عدالت خواهی و آنچه مرحوم شهید مطهری بعنوان خصوصیت های یك حماسه مقدس تعریف می كند كه مرز نمی شناسد، قوم و حتی مذهب نمی شناسد و حتی پیروان مذاهب و ادیان مختلف نسبت به آن حماسه احساس همگرایی دارند، عاشورا چنین خصوصیت هایی دارد. مرز زمان هم نمی شناسد. در همه عصرها فرهنگ عاشورا و شعارهای آن قابل استفاده می باشد و امام حسین (ع) كاری كرده كه همه انسان ها می توانند از او تبعیت كنند.
مازنی افزود: در بخش اهداف، اهداف بزرگ، متعالی، خدایی، فراحزبی، فرامنطقه ای، فراجغرافیایی، فراقومی و فراعصری همه درست است و بوده اما در عین حال سوال پیش می آید كه آیا اهداف اباعبدالله (ع) با اهداف پیامبر (ص) و امیرالمومنین (ع) متفاوت بوده است؟ همه انبیا، اولیا و ائمه زندگی شان برای تحقق این اهداف بوده است. همه مصلحان و رهبران بزرگ تاریخ حیات انسان هدف های مقدس و خوبی داشتند؛ مثل حق طلبی، عدالتخواهی، آزادگی. به هر حال امكان دارد خصوصیت های خاصی در كربلا از این جهت باشد اما كم نداریم از این قیام هایی كه برای عدالت، آزادی و حق طلبی بوده است و حماسه هایی كه واقعا مقدس بوده و درخشش قابل توجهی داشته است.
عضو مجمع روحانیون مبارز در ادامه خاطرنشان كرد: امام حسین (ع) در عمل خلوص و اخلاصش را نشان داده است و می گوید رضای ما رضای خداست یا رضای خدا همان رضای ما خاندان (ع) است. این منطق اباعبدالله (ع) است كه تا آن لحظه ای كه در كربلا به شهادت می رسد وجود دارد. اخلاص امام حسین(ع) بود كه او را تا امروز نگه داشت. اما آیا امیرالمومنین این اخلاص را نداشت؟ چرا برای شهادت امیرالمومنین (ع) سفارش نشده كه این همه تشكیلات و برنامه باشد؟ آیا فاطمه زهرا (س) كه بانوی مظهر اخلاص است و روی خلوص عبادت بسیار تاكید دارد، در عملش در رفتار و اندیشه اش اخلاص محض است، برای او هم چنین گفته اند؟
مازنی در بخش دیگری از این سخنرانی اظهار داشت: لازم است این نكته را تذكر بدهم كه چند سالی است در كشور ما تلاش می شود در عرض عاشورا یكسری برنامه هایی را مطرح كنند. درست این است كه آنچه برای عاشورا مطرح شده خاص عاشوراست. برای بقیه بزرگان دین در حدی كه ادای وظیفه شود، یعنی باید برای ۲۸ صفر، شهادت امیرالمومنین (ع)، فاطمه زهرا (ص) و امام رضا (ع) مراسم داشته باشیم اما تنها معصومی كه برای او زیارت اربعین داریم فقط امام حسین (ع) است. پیاده روی اربعین هم متعلق به امام حسین(ع) است. اینطور نباشد كه فكر نماییم لابد در این ۱۳۰۰ سال قبل به عقل كسی نرسیده پس برای امام رضا (ع) هم پیاده روی درست نماییم. عیب ندارد به قصد رجا هر كاری می شود كرد اما نباید بدعت شود. كم كم برای امام زاده ها هم این معمول شود. این پیاده روی و تجلیل ویژه خاص امام حسین(ع) است و برای امام حسین(ع) تاكید گردیده است. اینطور نباشد به هر مناسبتی دسته راه بیندازیم. آنچه در كلام معصومین تاكید شده این است كه عاشورا، كربلا و محرم را زنده نگه دارید.
این نماینده مجلس خاطرنشان كرد: اگر كسی بگوید واقعه عاشورا واقعه ای است كه در آن خلوص در بالاترین حدش بوده پاسخ این است كه این دلیل قانع كننده صددرصدی نیست اما سهم بزرگی در ماندگاری نهضت عاشورا دارد باآنكه تنها عامل نیست ولی عامل مهمی است. پیغمبر، امیرالمومنین، فاطمه زهرا و ائمه هم خالص بودند و جز خدا چیزی برای خود قائل نیستند، هر كاری می كنند برای رضای خداست. پس رضای خدا و اخلاص و خلوص مربوط به نهضت عاشورا تنها مربوط به عاشورا نیست.
مازنی افزود: عامل بعدی كه مطرح می كنند این است كه اراده خدا بر این بوده برای عاشورا چنین اتفاقی بیفتد. این حرف درست و مهمی است. در تمام طول تاریخ این ۱۳۸۰ سال به همان اندازه كه شما تلاش كردید نام حسین (ع) را زنده نگه دارید چند برابر شما سعی شده نام حسین از صفحه روزگار محو شود؛ زوار امام حسین(ع) را دستشان را قطع می كردند. راه زیارت را می بستند. مجالس عزاداری امام حسین(ع) را ممنوع و قدغن كردند، روضه خوانی را ممنوع كردند و حتی قبر ایشان را ویران كردند و شخم زدند. از این بیشتر چه باید می كردند اما هر چه از آن طرف تلاش كردند این نام محو شود ائمه (ع) تلاش كردند كه این نام محو نشود.
مازنی تصریح كرد: این سرمایه معنوی و اجتماعی (محرم) از درون خود زمینه انسجام ملی را برای جامعه ایران و ملت های مسلمان فراهم می آورد و می تواند آزادگی را برای همه بشر محقق كند. اصلا این حماسه و قیام می تواند حقوق بشر را تضمین كند. این را باید زنده نگه داریم. من استنباطم این است كه آن خصوصیتی كه در قیام اباعبدالله و عاشورا هست و اگر هم در بقیه هست كمتر است، كه یك بخشی را می توان از زیارت وارث فهمید كه كار امام حسین(ع) احیای میراث گذشتگان، میراث همه انبیا، پیامبر، امیرالمومنین، سلمان، ابوذر، مقداد، عمار یاسر و شهدای بدر، احد و خندق بود. مسیحی می خواهد كه روح الهی بدمد و مریض به كما رفته را نجات دهد. این از یك طرف و از سوی دیگر تضمین استمرار آن میراث تا قیام قیامت.
مازنی در ادامه اظهار داشت: اگر آدم، پیامبر خدا و ابوالبشر از جانب خدا پیامی آورده پیامبران بعدی پیام را تكمیل و منتقل كردند، تورات، انجیل، زبور آمده و قران محمد آمده همه اینها را كامل كرده است. پیامبر ختم المرسلین خاتم انبیا و آخر بخش عصر نبوت این میراث را به مردم سپرده و پس از پیغمبر این میراث به موقعیتی رسیده كه وارث میراث پیامبر اسلام جامعه ای است كه حسین بن علی شاهد این جامعه است و از بالا آن را نظاره می كند. این جامعه هیچ نشانه ای از آن میراث ندارد، آنچه در سخنرانی های امام حسین (ع) و خطبه های حضرت زینب (س) توصیف می شود اصلا هیچ نشانه ای نمانده است. امام حسین (ع) این جامعه را توصیف می كند و در عرض این جریان كه به نام اسلام، خدا، قران و انبیا و ارزش های الهی شكل گرفته اما از خدا، نبوت و معاد برای اهداف دنیایی خود و حفظ منافع مادی خود باكی ندارد، جریان بدیل بوجود می آورد و می گوید جریان اصیل این است.
وی ادامه داد: تا آنجا پیغمبر و ائمه تلاش كردند اما الان فقط امام حسین(ع) است و میراثی كه به او منتقل شده و امانتی كه دست اوست اما در این شرایط باچنان هجمه ای روبرو شده كه هیچ اثری از آن در جامعه دیده نمی گردد. اگر قرار باشد در جامعه ای اثری از یك تفكر و اندیشه باشد چه كسانی آن اندیشه را نمایندگی می كنند؟ خصوصا یك ارزش دینی و مكتب الهی. یك گروه حاكمان هستند، یك گروه عالمان، متفكران، خواص و گروه های مرجع هستند و بقیه هم توده های مردم هستند. امام حسین (ع) برای هر سه گروه حرف دارد. جوری بیان می كند كه نه مردم اثری از پیغمبر در زندگی شان باقی مانده نه علما اثری از پیغمبر و دین خدا در وجودشان باقی مانده و نه حاكمیت اثری از ارزش ها دارد. امام حسین(ع) علمای آن زمان را جوری توصیف می كند كه از همه موهبات و امتیازات دین برخوردار می باشند اما هیچ خاصیتی برای دین ندارند. اینها مظاهر اشرافیت، تملق، چاپلوسی و سكوت در مقابل حرام خواری ها و دروغ گویی ها در جامعه هستند.
عضو مجمع روحانیون مبارز با اشاره به هشدارهای امام حسین(ع) به علمای زمان خود، اظهار داشت: امام حسین(ع) به علما می گوید از تعبیر خداوند در مورد علمای یهود عبرت بگیرید؛ علمای یهود چه عملكرد بدی داشتند كه در مقابل دو عامل فساد در جامعه سكوت كردند و بی تفاوتی و سكوت آنها سبب شد جامعه گرفتار فروپاشی شد و خدا نه آن مردم بلكه عالمان را لعن كرد كه چرا سكوت كردند. آن دو عامل فساد چه بود؟ سخن گناه آلود و حرام خواری. مصداق بارز سخن گناه آلود دروغ است، آمار دروغ، سخن دروغ، نسبت دروغ، تهمت، سوگند دروغ و هر چه دروغ باشد. اساسا خدا علما را تعیین كرده كه در مقابل دروغ گویی و رفتارهای مربوط به زبان سكوت نكنند؛ زبان، قلم، فضای مجازی، رسانه، تلویزیون، رادیو، خبرگزاری ها، سایت ها، كانال ها. به جهت اینكه مسیر درستی برویم باید صدق كلام در جامعه باشد.
مازنی افزود: مصداق بارز حرام خواری هم رشوه است. علمای یهود در مقابل رشوه خواری، اختلاس و دست اندازی به بیت المال سكوت كردند و به لعنت و نفرین خدا گرفتار شدند. امام حسین(ع) این را به علمای زمان خود می گوید و خطاب به آنها می گوید برای چه می ترسید؟ علت اینكه شما هم سكوت كردید از ترس جان و آبرویتان بوده در حالیكه خدا گفته جز خدا از كسی نترسید. كسی كه خدایی فكر می كند كه نباید مرعوب شود و از غیر خدا بترسد. ای بزرگان، مشاهیر و آدمهای محترم شهرت شما به علم است و به نیكی از شما یاد می كنند و مشهور به این هستید كه اهل خیرخواهی هستید و باید جامعه را نصیحت كنید كه بخشی از این نصیحت نسبت به هم قطاران و هم لباسان خودتان هست، بخشی نسبت به سایر مردم است. این امر به معروف و نهی از منكر را فقط برای عوام نگذاشتند، برای حاكمان و صاحبان قدرت هم گذاشتند، برای علما هم گذاشتند.
وی با اشاره به سفارش های امام حسین(ع) به علمای زمان خود افزود: ایشان خطاب به علما گفت شما معروف هستید به اینكه كارتان این است، شما به علت اینكه به صفت مردان خدا معروف هستید، لباس پیغمبر تن شماست، امام جماعت مردم هستید و به نام خدا در جامعه حضور دارید از شما حساب می برند. اسلحه، شمشیر و چوبه دار نیست كه مردم حساب می برند. حرمتی كه مردم برای شما قائل هستند برای این است كه به نام خدا بین مردم حضور دارید. آدمهای شریف روی هیبت شما و آدمهای ضعیف روی اكرامی كه به شما دارند برای شما احترام قائل هستند. كسانی هم كه شما هیچ فضیلت و قدرتی نسبت به آنها ندارید هم به شما احترام می گذارند. شما وقتی مردم از شما می خواهند واسطه شوید برای حل مشكل مردم شفاعت می كنید و واسطه می شوید. اما شما كه مردم برایتان خاصیت عالم دینی و صحابه رسول الله قائل هستند و احترامی كه برایتان قائل هستند به خاطر خدایی بودن و خیرخواه بودن وشرافت و كرامت ذاتی انسانی است كه به خدا، دین، ارزش و فضیلت ها ارتباط دارد اما شما امروز مثل پادشاهان در جامعه رفت و آمد می كنید، پس رو و پیش رو با خودتان دارید و مثل بزرگان و بالاخره كدخداها و اربابان تردد و رفت و آمد می كنید.
وی افزود: امام حسین (ع) كاری كرد كه بگوید اسلام آن است كه من می گویم؛ آنرا تبیین و شرح داد و پای این عقیده ایستاد و خودش و یارانش شهید شدند و اهل بیتش شهید شدند و تا قیامت وقتی بخواهند بگویند این اسلام است می گویند كدام اسلام؟ اسلام بنی امیه یا اسلام خاندان و پیامبر؟ امام حسین (ع) میراث گذشتگان را احیا كرد و از مرگ نجات داد و در ادامه هم با این كاری كه كرد استمرار این میراث را تضمین نمود. اگر عاشورا نبود آن میراث نابود شده بود و چیز دیگری به جای آن مطرح می شد و در ادامه هم چیزی جای آن نبود، ازاین رو امروز باید از این مكتب درس بگیریم.
این نماینده مجلس با تاكید بر اینكه اوضاع ما مثل اوضاع و شرایط زمان امام حسین(ع) نیست، اظهار داشت: این شبیه سازی هایی كه هرجناحی به نام خودش یكجور شبیه سازی می كند؛ یكی می گوید تو طلحه ای یكی می گوید تو زبیری و دیگری هم یزید است! این شبیه سازی ها را نكنیم اما در این شب ها خودمان باشیم و خودمان. به دیگران كاری نداشته باشیم. در لباس روحانیت، مجلس، دولت، قضا، دانشگاه، رسانه و … هر جا هستیم خودمان را تطبیق دهیم كه ما تا چه اندازه با میراثی كه حسین بن علی كه وارث آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و پیامبر اسلام است، تطبیق داریم؟ هر وقت كاری انجام می شود كه به نظر می آید كار مطلوبی نیست یك سخنرانی یا خاطره ای از امام می گذارند و می گویند خب امام اینگونه بوده! بعد كه كم می آورند و یك روایتی پیدا می كنند كه معصوم اینجور فرموده و می روند تا پیامبر و خدا هم می روند. تا یك جایی این جواب می دهد اما از یك جایی به بعد می گویند نكند كه العیاذ بالله آنها مشكل دارند. كم كم الان در جامعه زمزمه ای كه می شود این است كه اصلا نكند حضرت امام اینجوری بوده كه مثلا بنده هستمِ كسانی كه مدعی امام و خط امام هستیم. این قیاس ها را نكنیم و بگذاریم این جایگاه ها سالم بماند و بعدش هم همچنین.
مازنی با تاكید بر اینكه باید جریان اصیل را به جای جریان بدیل در جامعه مطرح و معرفی نماییم، تصریح كرد: از همه مهمتر اینكه اگر مدعی اصلاح جامعه هستیم، مصلحان خود باید صالح باشند. فساد از هر كسی ناپسند است و از مدعی اصلاح ناپسندتر. اگر قرار باشد مدعیان اصلاح جامعه همان روشی را به كار ببرند كه دیگرانی كه چنین ادعایی ندارند، پس چه فرقی بین اینهاست. اگر روزی جامعه به این شعار برسد كه همه به دنبال حفظ منافع خودشان هستند و قدرت را بین خودشان توزیع می كنند می گویند این همان منطقی است كه بنی امیه بین خودشان گفتند خلافت و نبوت در اصل دروغ بوده، چیزی بوده بین بنی هاشم و بنی امیه و حالا كه دست ما افتاده مثل توپ آنرا به هم پاس بدهیم و بین خودمان نگه داریم و دعوای زرگری هم در جامعه درست نماییم. آیا دعوای جناح ها این است؟ دعوای زرگری است؟ كجاست آن اصول و مانیفست و میثاق نامه و ارزش هایی كه ما مدعی آن هستیم؟ اصراری بر این ندارم كه خط كشی جناحی كنم. خیلی از این اصول و ارزش ها در جناحی ست كه امكان دارد مدعی آن نباشند. جناحی امكان دارد مدعی اصول باشد اما اصول جای دیگری باشد. جناحی هم امكان دارد مدعی اصلاح باشد اما اصلاح جای دیگری باشد.
این عضو مجمع روحانیون مبارز اظهار داشت: اگر جریانی تابلوی اصلاح گری را عرضه كرده گفتمان درون این جریان حتما باید گفتمان اصلاح باشد. با گفتگو از موضع فساد نمی گردد گفتمان اصلاح را در جامعه معرفی نمود. اگر روزی مردم خواستند قضاوت كنند از بهمن ۵۷ تا امروز فارغ از حضرت امام و دوره دفاع مقدس، بالاخره یك دوره ای به نام دوره اصلاحات بوده كه می گویند آن دوره، دوره خوبی بوده است. هر چند سال ۸۴ پیش از اینكه كشور را با عملكرد خودمان و دو دستی تحویل جریان انحرافی بدهیم نسبت به آن عزیزان و بزرگواران بی احترامی می شد. مطالبات را بالا برده بودند اما الان كه به گذشته سركی می كشیم و از آنجا تا امروز را نگاه می نماییم می بینیم اگر افق های آینده بخواهد درست باشد باید برگردیم از آنجا عبرت بگیریم.
او در آخر تصریح كرد: نقشی كه اباعبدالله ایفا كرد كه نقش ماندگار شد این بود كه میراث گذشتگان را احیا كرد، تضمینی برای استمرار آینده با ایجاد بدیل برای جریانی كه مدعی نمایندگی خدا، نمایندگی دین و نمایندگی ارزش های انسانی است. این كاری است كه امام حسین(ع) انجام داد و هیچ كس دیگر انجام نداد یا حداقل به این شكل انجام نداد. هر كه پس از ایشان خواست این كار را انجام دهد گفت كل یوم عاشورا و كل ارض كربلا. عاشورا از این جهت شاخص شده است. پس حق این است كه بگوییم از خاتم تا آدم همه مدیون حسین بن علی (ع)هستند و هستیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب