روزنامه هم میهن:
مصوبه مجلس در باره خروج ایران از NPT احساسی و بی تأثیر است و کمکی به کشور نمی کند
به گزارش پارلمان ایران دات کام، بعد از تجاوز اخیر به میهن، طبیعی بود و هست که تصمیماتی از سوی ساختار سیاسی و نهادهای زیرمجموعه این ساختار گرفته شود. نخستین آنها توافق در رابطه با آتش بس بود که ماهیت آن تا حد زیادی متفاوت از شعارهای تندروها بود و مورد استقبال مردم هم قرار گرفت.
به گزارش پارلمان ایران دات کام به نقل از خبر آنلاین، روزنامه هم میهن نوشت: اقشار متعدد جامعه ایران بر همان اساسی که تجاوز را محکوم کردند، طبعاً از توقف جنگ هم حمایت نمودند. اگر ایران نمی پذیرفت شاید تحلیل دیگری بر رفتار ما بار می شد. این یک تصمیم مسئولانه و ایجابی بود.
تصمیمات بعدی را مجلس گرفت که سراسر احساسی و سلبی و اگر نگوییم بی اثر اساسا کم اثر است؛ تصمیماتی که کمکی موثر به حل مسایل کشور نمی کند و در ادامه سیاست هایی است که ایران را به این نقطه رسانده است. در اینجا سه مصوبه آنرا میتوان ارزیابی کرد.
اول خروج از NPT است. بدون تردید و بی هیچ شک و شبهه ای آژانس هسته ای تحت نفوذ کشورهای غربی است. نه حالا که از گذشته دور چنین بوده است. همان زمان که البرادعی هم رئیس آن بود و نگاه مثبت تری به ایران داشت چنین بود. حالا و در زمان گروسی او هم به این جریان ضد ایرانی اضافه شده و آخرین گزارش او بسیار منفی بود.
ولی خروج از این سازمان تبعاتی دارد که پیشتر باید در رابطه با آن فکر می شد. البته مجلس دست شورایعالی امنیت ملی را برای اجرا یا عدم اجرا بازگذاشته است و این گام مثبتی است ولی نشان دهنده تبلیغاتی بودن مصوبه است و هزینه هایی را بار می کند بدون این که منافعی بر آن مترتب شود.
دومین مصوبه ضد فضای مجازی و استارلینک است که استفاده از آن جرم انگاری شده است. این یک تصمیم کاملا تکراری و شکست خورده است که در صد سال قبل بارها شاهد آن بوده ایم و آخرین آن قانون ماهواره بود و هیچ کمکی به حل مسایل ارتباطی کشور نمی کند.
این نگاه سلبی است. در مقابل فن آوری و پیشرفت آن نباید به شکل سلبی و منفی تصمیم گرفت. این امکانات همیشه مشکلات خاص خویش را دارند. اصولا تمدن با عوارض و مشکلات بسیاری همراه می باشد و با هدف گرفتار نشدن به مشکلات آن نمی توان سیاستگذاری کرد و جلوی جریان پیشرفت فن آوری ایستاد. چون از یک سو این فرآیند رو به پیش است، و از طرفی منافع آن بسیار فراوان است و نباید خویش را از آن محروم نمود. از ترس بیماری نباید خودکشی کرد. این رویکرد سیاستگذاری قطعا عقیم و نازا است.
سومین مصوبه در رابطه با تشدید مجازات عوامل دشمن در کشور است. حقیقت اینست که در زمینه عمومی بدترین جرم جاسوسی و خیانت به کشور بخصوص در شرایط جنگی است و در اکثر کشورها اشد مجازات برای آن درنظر گرفته می شود. نه فقط حکومت ها مجازات می کنند بلکه مهم تر از آن، مرتکبین این جرم نزد مردم بدنام ابدی می شوند.
ولی پرسش اینست که مگر مجازات این مجرمین کم بوده که حالا تشدید شده است؟ اساسا چنین نیست. مساله اصلی مجازات آنان نیست که هیچ گاه راه برای اشد مجارات آنان بسته نبوده است.
مسئله دو چیز دیگر است؛ اول اینکه چرا رژیمی چون اسرائیل توانسته این تعداد جاسوس و حتی عامل عملیاتی ضد کشور را پیدا و جذب نماید. یکی دو تا و چند تا نیستند که فقط بتوانیم با عوامل روانی و اخلاقی چون خیانت و خودفروختگی توجیه نماییم. هنگامی که یک پدیده زشت و مجرمانه زیاد شد حتما باید دنبال علل اجتماعی آن هم بود.
از سوی دیگر چرا این عوامل هیچ گاه شناسایی نشدند؟ نیروهای مسئول ماجرا چه توجیهی برای این دارند؟ مجلس آیا در این دو مورد هیچ گزارشی تهیه کرده یا هشداری داده است؟ با تشدید مجازات فقط صورت مساله را پاک می کنید ضمن این که در نهایت هم با این قوانین کشدار دنبال کسان دیگری غیر از جاسوسان و عوامل عملیاتی خواهید رفت.
این نوع سیاستگذاری و قانون گذاری بیشتر از این که برای حل مسایل کشور باشد برای خالی نبودن عریضه است و مشکلات را بیشتر می کند.
23302
منبع: پارلمان ایران دات كام
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب