دستگاه تحلیلی اقتصاد سیاسی برای آینده چه پیش بینی می کند؟
پارلمان ایران دات کام: پارلمان ایران دات کام دستگاه تحلیلی اقتصاد سیاسی برای آینده چه پیش بینی می کند؟
به گزارش پارلمان ایران دات کام به نقل از خبرگزاری مشرق،
کانال تلگرامی نواصولگرا نوشت:
دستگاه تحلیلی اقتصاد سیاسی برای آینده چه پیش بینی می کند؟ اولا باید توجه داشت که تا چند روز دیگر، مهلت ۹۰ روزه تعلیق تعرفه ای تمام می شود. این بدان معناست که التهاب بازارها ممکنست باردیگر افزایش یابد. همین حالا، اروپا و چین حاضر به بستن قراردادهای مورد نظر ترامپ نشده اند. برزیل هم با ترامپ وارد درگیری لفظی شده. به سبب ناتوانی ترامپ در آخر دادن به پرونده ی جنگ اوکراین، احتمال برخی فشارها به روسیه وجود دارد. گرچه ریسک اقدام مقابل روسیه برای آمریکا بسیار بالا است. چونکه این کشور یکی از سه تولید کننده اصلی نفت در دنیای امروز است و فشار به او به مفهوم ناپایداری عرضه در بازار خواهد بود. اتفاقی که به بالا رفتن قیمت نفت و بالا رفتن احتمال رکود در آمریکا منجر خواهد شد.
پس احتمالاً دنیا وارد یک دوره از بی ثباتی مجدد اقتصادی برای آمریکا و کشورهای بزرگ خواهد شد. احتمالاً میزان و شدت این بی ثباتی، در حمله و عدم حمله به ایران موثر است؛ هرچه بی ثباتی بیشتر، احتمال حمله کمتر. به همین دلیل ممکنست در روزها یا حتی هفته های آتی، لحن آمریکا نسبت به ایران مثبت شود. همانطور که در فروردین چنین اتفاقی افتاد. چونکه آمریکا نیاز به کنترل تنش در خاورمیانه خواهد داشت.
در این میان متغیرهای بسیار مهم دیگری نیز وجود دارد. مواردی مانند روند نرمال سازی سوریه و سعودی با رژیم؛ روند همکاری رژیم با آذربایجان؛ احتمال حمله به عراق یا لبنان توسط رژیم یا عوامل تکفیری؛ توان التهاب آفرینی دشمن در مرزهای ایران؛ ترک مخاصمه در غزه و مسئله مهم روز بعد؛ التهابات داخلی ائتلاف نتانیاهو خصوصاً درباره ی حریدی ها؛ توانایی نیروهای نظامی ایران برای بازسازی نظامی؛ روند تحولات در جنگ اوکراین و... به سهم خود موثر هستند.
شیوه مذاکره احتمالی هم مهم می باشد. چونکه طرف مقابل برای مذاکره نمی آید بلکه برای تحمیل خواسته اش حاضر خواهد شد. در این بین هسته اصلی مسئله برای ما باید مذاکرات واقعاً راهبردی با کشورهای قدرتمند غیر از آمریکا، تغییر انگاره ی «ایران ضعیف» به «ایران قوی و دارای توان آفندی» در ذهن ترامپ و غربیان و همین طور ایجاد ضربه راهبردی به رژیم باشد. راهبردهایی مانند فاصله انداختن بین ترامپ و نتانیاهو امتحان شده و در ۲۳ خرداد مشخص شده که بی نتیجه است یا حداقل هسته مرکزی مسئله نیست.
عاشقانه نگریستن به مذاکره، آنهم در وضعیتی که دشمن اساسا بدنبال مذاکره نیست و مدل ژاپن بعد از بمباران هیروشیما را پیشنهاد می دهد، عمق اشتباه آقایانی را نشان میدهد که هنوز در دهه هشتاد زندگی می کنند. از آن طرف، فقط منطقه ای، نظامی و ایدئولوژیک دیدن درگیری با رژیم بدون پیوست های اصلی جهانی و بدون عینک ژئوپولتیک هم، ما را به نقطه ای بهتر از آن چه امروز هستیم نخواهد رساند. مسئله هم نظامی-امنیتی، هم اقتصادی، هم سیاسی، هم ایدئولوژیک، هم فناورانه و هم... است. بافتار دیدن این پیچیدگی نیاز امروز ماست.
باید از برخی اشتباهات گذشته درس گرفت و دستگاه های تحلیلی که جنگ را نمی دیدند دور شد. اقتصادسیاسی در کنار برخی موارد دیگر می تواند چراغ راه باشد. باید پیش از هر چیز، نوع نگاه خودرا تغییر دهیم و با شهامت، برخی راه های روشن اما نرفته را امتحان نماییم.
*بازنشر مطالب رسانه های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و فقط جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه ها منتشر می شود.
منبع: parlemaniran.com
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب